moeiteloos leven

Vanmorgen ben ik er weer bijna ingetrapt. Via LinkedIn kreeg ik een vacature aangeboden: of ik zin had om aan de slag te gaan als zelfstandig ‘Effortless Coach’ in Haarlem. Het profiel was op mijn lijf geschreven. Ze zochten een professional die werkzaam is geweest in het onderwijs of de zorg, een managementfunctie heeft bekleed en die zich nu wil inzetten voor de persoonlijke groei en ontwikkeling van anderen. Een coach die veel ervaring heeft, toe is aan iets nieuws en/of meer klanten wil. Nou kom maar op, ik ben uw vrouw!

Na het lezen van de informatie bleek het niet te gaan om een baan maar om een opleiding tot Effortless Coach. Na het volgen van deze opleiding hoor je bij de club en kan je zelfstandig je praktijk voeren. Geen vacature dus maar een advertentie voor een opleiding.

Er zijn inmiddels talloze coach- en therapie opleidingen die resulteren in een certificaat waarmee je je bekwaamheid aantoont en volgens de getrainde methodiek werkt. Je hebt collega’s, intervisie en toegang tot informatie en bijscholing. Ik ben inmiddels lid van twee clubs: De Buitenpsychologen en Wandelcoaching.nl. Leuke mensen, inspirerende bijeenkomsten en je krijgt een vermelding op hun website. Nieuwe klanten heeft het me nog nauwelijks opgeleverd.

Toch sprak de advertentie me aan. Wie wil er nou niet moeiteloos leven en werken? Dat betekent dat je leuk vindt wat je doet, dat het wezenlijk bij je past, dat je er energie van krijgt en ook meer voor anderen kunt betekenen. Laat dat nou precies mijn eigen aanbod zijn: wandelend onderzoeken waar je naar verlangt, wat bij je past en kijken of je daarvan genoeg hebt in je leven. Zo nee: wat ga je doen en veranderen om hier meer van te krijgen? gelukkig lukt het mij zelf steeds beter moeiteloos en zonder zorgen in het leven te staan afgezien van af en toe een sjacherijnige bui of dag. ik word er steeds beter in van het leven te genieten in plaats van het als een eeuwige struggle te zien. Of beter gezegd: die eeuwige struggle leuk te vinden.

De stress die gepaard ging met mijn baan als manager heb ik overboord gegooid door ontslag te nemen en de vrijheid die ik op dat moment ervaarde- alles is nu mogelijk- voel ik nog steeds. Mijn leven krijgt steeds meer vorm in overeenstemming met wat voor mij belangrijk is: de natuur, wandelen, dieren en coachen. Ik doe bijna geen dingen meer die ik niet leuk vind (of ik heb geleerd de minder leuke dingen ook leuk te vinden, dat kan ook). Een luxe? Zeker, maar er is ook een keerzijde: regelmatig een schuldgevoel dat ik geen reguliere baan heb en (financieel) afhankelijk ben. Dat gaat in tegen alles wat ik in mijn toch wel calvinistische opvoeding heb meegekregen.

Ook heb ik regelmatig last van besluiteloosheid omdat ik niet weet wat ik moet kiezen uit al die mogelijkheden die zich voordoen en die langskomen op social media. Het voelt soms als continu in beweging zijn maar niet echt verder te komen of resultaat te boeken. En dan is zo’n opleiding tot `Effortless Coach weer een mooie afleiding om het echte werk nog even uit te stellen. Want eerst die ene opleiding of training nog. Aan kritische stemmen geen gebrek. De ondersteunende meer compassievolle stemmen  zeggen dat het een investering in mezelf is, dat het zichzelf terugverdient, dat ik nou eenmaal iemand ben die liever onderweg is dan ergens aankomt, dat ik me zo blijf ontwikkelen, een rijker mens wordt.

Een dergelijk gesprek speelde zich in mijn hoofd af terwijl ik de pagina met contactgegevens al invulde om een vrijblijvend kennismakingsgesprek aan te vragen. Want ja, vrijblijvend, wat kan er gebeuren? Mijn hand zweefde boven de verzendknop. Ik dacht nog even verder na. Ik ken mezelf, wil dan tijdens zo’n gesprek de indruk maken van aardige slimme vrouw die het de ander niet moeilijk maakt. Ik stel dan geen kritische vragen maar geef de andere kant de ene inkopper na de andere: dus ik ben echt niet te oud? Is de opleiding niet te zweverig? leidt het tot meer klanten? Waarna de ander zijn of haar verkooppraatje ongehinderd kan uitzenden.

Nadat ik me op de website nog wat meer verdiept had in de visie en het fundament van de Effortless stroming waarbij woorden als holistisch (dat gaat nog), eigentijds, intuïtief, quantum fysica en celbiologie domineerden besloot ik deze opleiding te laten voor wat het was. Met een klein beetje de angst de boot te missen als deze stroming enorm gaat aanslaan, dat wel.