Tijdens een wandeling door het bos kun je de ruimte en oordeelloosheid van de natuur ervaren. Alles is zo als het is en het is goed. Daarbij gebeurt er in de natuur natuurlijk van alles dat verre van perfect is, maar ook die imperfectie maakt het perfect. Alles loopt zoals het moet lopen en staat met elkaar in verbinding. De natuur heeft geen haast en toch komt alles voor elkaar. Als we nou eens met die blik en houding naar onszelf zouden kijken…
Door de bomen het bos niet meer zien; door de verhuisdozen het nieuwe huis niet meer zien. Soms weet je niet waar je moet beginnen, welke issues je als eerste aan wil pakken. Met als gevolg dat je er maar niet eens aan begint. en dan verandert er niks. Lees over het uitpakken van dozen, kleine stapjes en vergeet niet te genieten!
Mensen wandelen vaak zoals ze leven: stevig doorstappen, geen geteut, met een duidelijk doel en de nodige kilometers die afgetikt moeten worden. Het liefst moet ook van alles gemeten worden: afstand, tempo, hoogte, aantal stappen zodat na afloop de prestatie aan alle kanten bekeken en beoordeeld kan worden. Hartstikke goed en leuk, maar ook een valkuil. Bij onrust, stress en burn out klachten heeft het een ongewenst effect. Omdat je precies het zelfde gedrag vertoont wat de problemen heeft veroorzaakt.
